U PORCU
Quande ume
padron, u me purtava da mangià
pensava che
u me vurisse ben
miga che
gh'ava da diventà di salamen.
U me
caressava e pariva, che u fisse innamurà
invecci u
vardava, quantu s'era ingrassà
Creidu, che
quande ho smissu de respirà
in po' de
rimorso u l'ha pruvà.
Ma gh'era u
sangue da ciapà, i tocchi da tajà.
Du bei
presutti da fa stagiunà
e d'istai
con u melon, j'erene pronti da mangià.
Cuppa
pansetta e con i tocchi restà.
fatti buje
ben ben, j'en diventà suprassà.
Col sigulle
u fidegu, in padella l'è fenì
i pesén in
ta pugnatta, con j'udù, fatti bujì.
E mei che
testamentu no miga pudì fa
speru che a
Natale in regallu u farà
magari a ina
famija che ha gh'a pocu da mangià
Allura u
perdunerisse, per aveime imbrujà...
Nessun commento:
Posta un commento